هراس راست از پیشروی و قدرت گیری چپ اجتماعی و کمونیزم کارگری

فضای اعتراضی جامعه ایران و پیشروی گسترده جنبش های مبارزاتی در ایران که به طور مشخص اعتراضات و اعتصابات رانندگان و کامیونداران، معلمان، زنان، دانشجویان، کارگران و دیگر بخش های جامعه را شامل میشود نشانگر فضای سیاسی ای است که در آن برابریخواهی و عدالت اجتماعی و آزادی طلبی رادیکال مشخصه اصلی آن است و نمادهای این اعتراضات فعالان کارگری ، چپ و کمونیسم هستند.

فضای جامعه آنگونه به نفع جنبش برابری طلبی و فعالان آن پیش رفته است که جمهوری اسلامی نیز ناگزیر به اعتراف شده است؛ تا به خیال خود از محبوبیت فعالین در بین مردم بکاهند، که نتیجه ای معکوس داشت و توجه جامعه و فعالین را به کمونیزم و حزب کمونیست کارگری ایران، به عنوان حزبی که گسترش اعتراضات را در برنامه خود دارد، جلب کرد و محبوبیت این حزب را افزایش داد.

اما علاوه بر جمهوری اسلامی، در روزهای اخیر یک حرکت رسانه ای هماهنگ و چندلایه را در میان رسانه های اصلی فارسی زبان راست؛ مانند رادیوفردا شاهد هستیم که به انتشار مقالات مختلفی علیه کمونیسم و مارکسیسم میپردازند که میخواهند به جوسازی و ایجاد هراس و نگرانی علیه چپ ها و کمونیست ها و قدرت گیری آنان، دامن بزنند.

نویسندگان این مقالات میخواهند تا با مقایسه های تاریخی، جنبش کارگری ایران را به حرکت در چهارچوب نظام سرمایه داری فرا بخوانند و مطابق با لیبرالیسم، دموکراسی و اعلامیه جهانی حقوق بشر-که در واقع اصولی حداقلی در برابر آنچه که کمونیست ها از آزادی میخواهند است و در آن مالکیت خصوصی مورد تاکید قرار داده شده است- پوششی برای این فراخوان خود میدانند.

این در حالیست که دولتهای غربی مدافع سرمایه داری بازار آزاد، که این رسانه ها به آن تعلق دارند در روابط خود با کشورهای دیگر دنیا و حداقل در مورد جمهوری اسلامی ، همان دموکراسی و حقوق بشر را معیار قرار نمیدهند و چشم خود را در برابر همه جنایات و تبعیض ها و ستم های وارد بر مردم ایران میبندند و در طول عمر جمهوری اسلامی بارها با این نظام مماشات کرده اند.

در ادامه این مقالات تلاش دارند تا اسلام و کمونیزم را دارای پایه مشترکی اعلام کنند و دفاع برخی جریانات و شخصیتها و سازمانهای جناح چپ بورژوازی در اروپای از اسلامیزم و جمهوری اسلامی را نشانه این اشتراک منافع و هم جهتی بدانند؛ در حالی که چپ های اروپایی که آنها را باید چپ بورژوازی و جناح چپ نظام سرمایه داری در غرب دانست ؛ هیچ سنخیتی با کمونیزم و مارکسیسم ندارند و سوسیال دموکرات های اروپا به شکل آشکار و واضحی چه به صورت تاریخی و چه در حال حاضر ، جریانات رفرمیست، مخالف انقلاب و نیز مخالف لغو مالکیت خصوصی بر وسائل تولید اجتماعی بوده اند و به لنین، به عنوان شخصیتی انقلابی به شدت حمله میکنند و قتل رزالوکزامبورگ و ایستادن در کنار راست ترین جناح های سرمایه داری، را در کارنامه خود دارند و این جریانات هیچ قرابت فکری و عملی و تاریخی با کمونیزم و مارکسیسم ندارد و بمانند جناح راست سرمایه داری مثل جریانات لیبرال و نئولیبرال سرمایه داری همیشه در کنار سایر جریانات دیگر سرمایه داری برای مماشات و مهار جمهوری اسلامی ایستاده است و منتها روش های برخورد و رفتاری متفاوتی دارد.

اما این فقط جناح چپ سرمایه داری در اروپا و آمریکا نیست که مسئله آزادی و مبارزات سرنگونی طلبانه مردم ایران علیه جمهوری اسلامی برایش معنایی ندارد بلکه جناح های راست سرمایه داری نیز نگاه مشابهی دارد و به طور مثال جرج بوش در مصاحبه ای که در سال ۲۰۰۵ ایراد کرد دموکراسی و حقوق بشر را منطقه ای و نه جهانی دانست و گفت که مردم خاورمیانه نباید توقع و انتظار اجرا و ایجاد دموکراسی موجود در غرب را در کشورهایشان داشته باشند و در موارد مختلف دیگر ، مانند مورد اخیر که دونالد ترامپ است؛ نشان داده اند که اگر جمهوری اسلامی در میز مذاکره خواسته ها و مطالبات آنها رابپذیرد چشم بر همه رفتارهای ظالمانه و ستم ها و تبعیض های وارده بر جامعه ایران خواهند بست و نیز بر همان ارزشهای خودشان که دموکراسی و لیبرالیسم و حقوق بشری که نویسندگان مقالات چپ ستیز رادیو فردا، از آن نیز دم میزنند و کارگران و جنبش کارگری و فعالان جنبشهای مبارزاتی در ایران را به آن میخوانند میبندند.

 

تداعی کردن مارکسیزم و کمونیزم با چپ های بورژوازی غربی و یا چپهای سنتی و کمونیزم بورژایی در ایران مانند حزب توده و فداییان اکثریت و....، که خود دشمن اصلی کمونیست ها و از همراهان جمهوری اسلامی در کشتار کمونیست های انقلابی بوده اند؛ نمیتواند مانع اقبال گسترده جامعه، جوانان، زنان، رنگین کمانیها، کارگران، معلمان و سایر بی حقوقان و به حاشیه رفتگان جامعه ایران، به برابری طلبی و عدالتخواهی و مشخصا حزب کمونیست کارگری شود و در شرایطی که جریانات راست و چپ بورژوایی، سنتی و رفرمیستی ، خواهان نگهداری و اصلاح این رژیم هستند؛ تنها طبقه و جنبشی که میتواند جامعه را برای عبور از جمهوری اسلامی سازماندهی و متشکل کند و شرایط فعلی ای که جامعه با آن درگیر است را به طور اساسی تغییر دهد و یک جامعه با قوانین انسانی، برابر، سکولار، آزاد و مدرن را بر اساس عدالت اجتماعی شکل دهد، چپ اجتماعی فعال در جامعه و کمونیزم کارگری است

جواد لاریجانی (زمین خواری که پرونده اش ماست مالی شد): اعتراضات هیچ ربطی به مردم ندارد!...